กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีตากับยายคู่หนึ่งอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านอันห่างไกล พวกเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
 | ทุกวันตาจะขึ้นเขาไปเก็บฟืน ส่วนยายก็จะไปซักผ้าริมลำธาร พวกเขาใช้ชีวิตอย่างนี้มาตลอด น่าเสียดาย..พวกเขาไม่มีลูก จึงต้องอยู่กันตามลำพังเพียงแค่สองคน และพวกเขาก็รู้สึกเหงา...วันหนึ่งขณะที่ยายกำลังซักผ้าอยู่นั้น ก็สังเกตเห็นลูกท้อลูกหนึ่งไหลมาตามลำธาร หญิงชราพยายามเก็บลูกท้อขึ้นมาจากน้ำอย่างยากลำบาก เพราะมันทั้งใหญ่และหนักมาก |
เมื่อตากลับบ้าน ยายจึงใช้มีดผ่าลงไปบนลูกท้อผลนั้น พร้อมกับพูดว่า “น่ากินอะไรอย่างนี้” ทันใดนั้นลูกท้อก็แตกออกเป็นสองซีก พร้อมกับมีเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักน่าชังคนหนึ่งออกมาจากลูกท้อทั้งตาและยายต่างนั่งนิ่งตะลึงงัน ขณะที่เด็กผู้ชายคนนั้นก็ร้องไห้เสียงดังไม่ยอมหยุด แต่แล้วความตระหนกตกใจ ก็เปลี่ยนเป็นความดีใจอย่างมากมาย สองตายายโผเข้ากอดเด็กคนนั้นโดยเชื่อว่าสวรรค์ส่งเขามาให้ เด็กน้อยได้ชื่อว่า “โมโมทาโร่” หรือ “เด็กชายลูกท้อ” (โมโม หมายถึงลูกท้อ ส่วนทาโร่ เป็นชื่อที่นิยมใช้กับเด็กผู้ชายชาวญี่ปุ่น) สองตายายเลี้ยงดูโมโมทาโร่ด้วยความรักและเอาใจใส่จนเติบใหญ่ เมื่อโตขึ้นโมโมทาโร่เป็นคนดี มีน้ำใจ แข็งแรงและมีพละกำลังมาก เขากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้าน
วันหนึ่งเมื่อโมโมทาโร่ได้ยินเรื่องราวที่ชาวบ้านลือกันเกี่ยวกับปีศาจแห่งเกาะโอนิงาชิม่า (Onigashima)
 | ปีศาจที่น่ากลัวซึ่งคอยรังควานผู้คนในหมู่บ้าน โมโมทาโร่จึงขอร้องตากับยายให้อนุญาตให้เขาไปยังเกาะปีศาจเพื่อขับไล่พวกปีศาจร้าย ตอนแรกตากับยายก็รู้สึกกังวลใจและไม่ยินยอม แต่เมื่อโมโมทาโร่ยืนกรานอย่างหนักแน่นว่าจะไปให้ได้ ทำให้ในที่สุดพวกเขาก็ใจอ่อนยอมอนุญาตตามที่โมโมทาโร่ร้องขอ |
โมโมทาโร่ออกเดินทางด้วยจิตใจที่มุ่งมั่น แต่ก่อนที่เขาจะออกไปพ้นเขตหมู่บ้าน เขาก็ได้เจอกับสุนัขตัวหนึ่ง มันถามเขาว่า “จะไปไหนเหรอ? แล้วถืออะไรมาด้วยน่ะ?” โมโมทาโร่ตอบกลับไปว่า
| “ข้ากำลังจะไปเกาะปีศาจ และข้าก็เอาข้าวปั้นที่อร่อยที่สุดในญี่ปุ่นมาด้วย ถ้าเจ้าช่วยข้าขับไล่ปีศาจร้าย ข้าจะแบ่งข้าวปั้นแสนอร่อยนี้ให้เจ้าชิ้นนึง” หลังจากที่สุนัขผู้หิวโหยได้กินข้าวปั้นอย่างเอร็ดอร่อย มันก็ได้ร่วมเดินทางไปกับโมโมทาโร่ ไม่นานพวกเขาก็ได้เจอกับไก่ฟ้าตัวหนึ่ง เพื่อแลกกับข้าวปั้นแสนอร่อยของโมโมทาโร่ ไก่ฟ้าก็ตกลงเดินทางไปด้วย |  |
เมื่อโมโมทาโร่และพวกพ้องเดินทางมาถึงเกาะปีศาจโอนิงาชิม่า พวกเขาถูกขวางด้วยประตูบานใหญ่ แต่ไก่ฟ้าก็บินข้ามประตูไปเปิดล็อคจากด้านในได้ ทำให้พวกเขาสามารถเดินผ่านประตูเข้าไปอย่างไม่ยากเย็น แต่ว่า..ภาพที่พวกเขาเห็นนั้นช่างน่าประหลาดใจ พวกปีศาจกำลังเฉลิมฉลองกันอย่างสนุกสนาน...
 | โดยที่แทบจะไม่มีใครสังเกตเห็นพวกของโมโมทาโร่ โมโมทาโร่ตะโกนออกไปว่า “พวกข้ามาเพื่อลงโทษพวกเจ้า ที่สร้างความเดือนร้อนให้กับชาวบ้านในหมู่บ้านของข้า” จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่พวกปีศาจที่กำลังมึนเมา เช่นเดียวกับเพื่อนๆ ของเขา ไก่ฟ้าจิกพวกปีศาจจนแตกกระเจิง ส่วนเจ้าลิงก็กระโจนอย่างรวดเร็วและข่วนพวกปีศาจจนบาดเจ็บ และเจ้าสุนัขก็ไล่กัดแขน กัดขาของพวกปีศาจ |
ในที่สุดพวกเขาก็ทำสำเร็จ! หัวหน้าของพวกปีศาจผู้พ่ายแพ้ คุกเข่าลงตรงหน้าโมโมทาโร่ พร้อมทั้งน้ำตามันพูดว่า “ข้าขอสัญญาว่าพวกข้าจะไม่ไปรังควานพวกมนุษย์อีก และพวกข้าก็จะมอบสมบัติทั้งหมดของพวกข้าให้แก่เจ้าด้วย แต่ได้โปรดไว้ชีวิตพวกข้าด้วยเถิด ข้าขอวิงวอน”
โมโมทาโร่นำทรัพย์สมบัติทั้งหมดลงเรือ มุ่งหน้ากลับสู่หมู่บ้านของเขาพร้อมด้วยผองเพื่อนและชัยชนะ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น